آسایش محیطی

از زمان پیدایش بشر ، تلاشی پیوسته جهت تامین آسایش ناشی از دمای محیط وجود داشته است . پس از طی هزاران سال و ایجاد تغیرات گستره در تمام جنبه های زندگی بشر ، امروزه ایجاد و دستیابی به شرایط دمایی مناسب و متعادل و نیز استاندارد در محل کار و زندگی ، خود یک امر کاملاً تخصصی و نیازمند دانش و تجربه ی وسیع و کارا می باشد .

مطالعات و پژوهش های علمی بیانگر این نکته است که دمای مناسب محیط در منازل مسکونی بین 18 تا 22 درجه است . این محدوده دمایی را اصطلاحاً " دمای آسایش " میگویند . البته این نتایج در پاره ای از موارد نسبی بوده و متغیر هایی نظیر عادات و آموزش افراد ، سرعت تغیرات دما تحت تاثیر شرایط آب و هوایی منطقه ، ویژگی های ساختاری بنا و مواردی نظیر آن ، در افزایش یا کاهش این دما موثر است . 

در مبحث ایجاد گرمای مناسب در فضای محل استقرار یا سکونت از گذشته روش های متنوعی وجود داشته است . از جمله استفاده از وسایل گرمایشی همانند بخاری های هیزمی ، نفتی ، گازی ، برقی و نیز ابزار های پیشرفته تری مانند شوفاژ ، فن کویل و ...  .

هر یک از این روش ها به نوبه ی خود دارای مزایا و معایبی است که متضمن برتری نسبی یکی بر دیگریست . 

یکی از بهترین ، کارا ترین و اقتصادی ترین روش های گرمایشی که امروزه در سراسر جهان توجه ویژه ای به آن معطوف شده است ، روش گرمایش کفی است . در این نوع از گرمایش گرما از طریق کفِ فضای مسکونی یا کاری به هوای محیط انتقال می یابد . این انتقال بطور عمده به صورت تابشی است . تابشی بودن حرارت از سطح زمین باعث  می شود که دما ملایم بوده و تجمع حرارت بیشتر در نزدیکی زمین باشد ؛ این امر علاوه بر اینکه بهترین منحنی انتشار دما را تامین می کند مانع از تجمع گرما در نزدیکی سقف و در نتیجه سبب کاهشی چشمگیر در مصرف انرژی می گردد :

                                                                                                    

 بدیهی است که کاهش مصرف انرژی خصوصاً انرژی های فسیلی نظیر گاز طبیعی و نفت تاثیر عظیمی بر جلوگیری از گرمایش بیش از حد هوای کره زمین و ملاحظات اقتصادی دارد . 

در نوشته های آتی با جزئیات بیشتری در مورد سیستم گرمایش کفی و فواید آن آشنا خواهید شد

نویسنده : عبداللهی _ طراح و مجری سیستم های گرمایش از کف    _   تلفن : [phone]   -    09032822400